English | Türkçe | Español
Bel Boy Oranı (BBO) vücut yağ dağılımını ölçer, elma ve armut şeklindeki vücutları ayırt eder. 5 yaşın üzerindeki çocuklar için bile uygundur.
Moody (2016) makalesinde, Vücut Kitle İndeksi (VKİ) ölçütünün sınırlamaları nedeniyle, sağlık risklerini belirlemede Bel Çevresi (BÇ), Bel-Kalça Oranı (BKO) veya Bel-Boy Oranı (BBO) nun VKİ ye yararlı destek olabileceğini önermiştir.
Schneider ve ark. (2010) kardiyovasküler risk ve ölüm oranının en iyi belirleyicisinin BBO olduğunu, BÇ ve BKO nun onu takip ettiklerini belirmiştir.
Ashwell ve ark. (2016) birkaç etnik gruptan 300 000'den fazla yetişkini içeren araştırmalarının sonunda, her iki cinsiyetin kardiyometabolik risk faktörlerini saptamada, Bel-Boy Oranının bel çevresi ve Vücut Kitle İndeksi yöntemlerine nazaran daha etkili olduğunu gördüklerini belirttiler. Dr. Ashwell'in bireylere mesajı: “Belinizi, boyunuzun yarısından daha az tutun.”
| Çok zayıf |
0,40'ın altı |
| Sağlıklı |
0,40 ve 0,49 arası |
| Kilolu |
0,50 ve 0,59 arası |
| Obez |
0,60 ve üstü |
Bakınız: Bel ölçüsü nasıl alınır?
Referanslar
2016, Ashwell M, Gibson S.
Erken sağlık riskinin' bir göstergesi olarak bel-boy oranı VKI ve bel çevresine dayanan bir 'matris' kullanmaktan daha basit ve öngörülü
BMJ Open 2016;6:e010159. Doi: 10.1136/bmjopen-2015-010159. http://bmjopen.bmj.com/content/6/3/e010159
2012, Ashwell, M., Gunn, P. and Gibson,
Bel-boy oranı, yetişkin kardiyometabolik risk faktörleri sistematik inceleme ve meta-analizi için bel çevresi ve VKI'den daha iyi bir tarama aracıdır.
Obezite Yorumları, 13: 275–286. https://doi:10.1111/j.1467-789X.2011.00952.x
2016 Aralık 14, Moody A.,
İngiltere'den Sağlık Araştırması 2015 Yetişkinlerde fazla kiloluluk ve obezlik.
https://digital.nhs.uk/media/30012/Health-Survey-for-England-2015-Adult-overweight-and-obesity/Any/HSE2015-Adult-obe pdf ISBN: 978-1-78386-896-4
2010, Şubat 3. Schneider HJ, Friedrich N, Klotsche J et al.
Kardiyovasküler olaylar ve ölüm oranlarına dair farklı obezite ölçülerinin tahmini değeri.
Klinik Endokrinoloji ve Metabolizma Dergisi. 2010;95:1777–1785.
